Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα surgery. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα surgery. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εξαγωγές, έγκλειστος φρονιμίτης

Εξαγωγές




ΕΞΑΓΩΓΕΣ
   
           Οι εξαγωγές δοντιών θεωρούνται στη σύγχρονη οδοντιατρική σαν έσχατη λύση, και συνιστώνται μόνο όταν έχουμε εξαντλήσει όλες τις άλλες πιθανές θεραπευτικές επιλογές.
    Η αφαίρεση του δοντιού μπορεί να γίνει με απλή ή με χειρουργική
εξαγωγή. 
   Μια απλή εξαγωγή γίνεται με την έλξη του δοντιού με ειδικά εργαλεία χωρίς χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική εξαγωγή δοντιού επιβάλλεται σε πιο δύσκολες περιπτώσεις και περιλαμβάνει τομές των ούλων και χειρουργική αφαίρεση τμήματος του οστού της γνάθου που περιβάλλει τις ρίζες του δοντιού.
   Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, εξαγωγή δοντιού ήταν η συνιστώμενη λύση, και ουσιαστικά η μόνη διαθέσιμη, για πολλά οδοντιατρικά προβλήματα. Στις μέρες μας, η σύγχρονη οδοντιατρική στοχεύει κυρίως στο να προλάβει την απώλεια των δοντιών. Η διατήρηση των φυσικών δοντιών για όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια είναι η καλύτερη επιλογή. Ο οδοντίατρος θα προτείνει και θα δοκιμάσει πάντα όλες τις άλλες εναλλακτικές θεραπείες για να σώσει ένα δόντι, πριν αποφασίσει να προχωρήσει στην εξαγωγή δοντιού.
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις η εξαγωγή ενός δοντιού είναι απαραίτητη. Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να συστήσουμε μία ή περισσότερες εξαγωγές δοντιών περιλαμβάνουν τις ακόλουθες περιπτώσεις:

1. Η εξαγωγή δοντιού επιβάλλεται γιατί είναι αδύνατη η θεραπεία και διάσωση του δοντιού, όπως σε:
Σοβαρή τερηδόνα. Αν ένα δόντι είναι τόσο άσχημα κατεστραμμένο από την τερηδόνα, και η απώλεια οδοντικής ουσίας είναι εκτεταμένη κάνοντας αδύνατη ή επισφαλή την ανασύσταση του δοντιού με μια στεφάνη, το δόντι πρέπει να εξαχθεί. Η εκτεταμένη τερηδόνα είναι ο κύριος λόγος των εξαγωγών σε νεαρά άτομα.

Περιοδοντική νόσος. Βαθείς περιοδοντικοί θύλακοι και εκτεταμένη απώλεια οστού απο τη γνάθο γύρω απο το δόντι εξαιτίας της περιοδοντικής νόσου (περιοδοντίτιδας), μπορεί να καταστήσουν το δόντι μή βιώσιμο και να κάνουν αναγκαία την αφαίρεση του για την αποτροπή περαιτέρω βλάβης του οστού. Η περιοδοντίτιδα είναι η πιο συχνή αιτία για εξαγωγές δοντιών σε άτομα άνω των 40 ετών.

Οδοντικό Απόστημα. Μια πολφίτιδα ή ένα οδοντικό απόστημα απαιτεί μια απονεύρωση για να σταματήσει η μόλυνση. Ένα μικρό ποσοστό (5%) των ενδοδοντικών θεραπειών μπορεί να αποτύχει και να χρειαστεί η εξαγωγή του δοντιού.

Κάταγμα δοντιού ή ρίζας. Ένα σοβαρό κάταγμα στη μύλη ενός δοντιού που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με απονεύρωση, ή ένα κάταγμα ρίζας που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ακρορριζεκτομή καθιστούν αναγκαία την εξαγωγή του τραυματισμένου δοντιού.

Έγκλειστα δόντια / φρονιμίτες. Έγκλειστα ονομάζονται τα δόντια που δεν ανατέλλουν σωστά στη φυσιολογική τους θέση ή δεν ανατέλλουν καθόλου πάνω από τα ούλα. Η περιστεφανίτιδα είναι μια επώδυνη κατάσταση που προκαλείται από έγκλειστα δόντια. Οι φρονιμίτες (τρίτοι γομφίοι) έχουν την υψηλότερη πιθανότητα να εμφανίσουν τέτοια προβλήματα. Ορισμένοι οδοντίατροι προτείνουν την προληπτική εξαγωγή των φρονιμιτών ακόμη και πριν προκαλέσουν οποιαδήποτε προβλήματα.

2. Υγιή δόντια μπορεί επίσης να χρειασθεί να εξαχθούν για λόγους όπως:
Ορθοδοντική θεραπεία. 
Στα πλαίσια μιας ορθοδοντικής θεραπείας, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις συνωστισμού, μπορεί να κριθεί αναγκαίο να αφαιρεθεί κάποιο δόντι απο το φραγμό προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για τα υπόλοιπα δόντια να μετακινηθούν σε ίσια θέση. 
Δόντια που έχουν ανατείλει σε λάθος θέση και δεν είναι δυνατόν να αναταχθούν μπορεί επίσης να χρειαστεί να εξαχθούν. Οι εξαγωγές δοντιών αυτής της αιτιολογίας είναι πιο συχνές στην εφηβική ηλικία.

Προβλήματα ανατολής δοντιών. 
Η εξαγωγή ενός δοντιού σε παιδική ηλικία μπορεί να καταστεί απαραίτητη αν αυτό εμποδίζει κάποιο άλλο μόνιμο δόντι να ανατείλει σωστά και δεν είναι δυνατή η μετακίνηση του με συντηρητικές μεθόδους.


Τοποθέτηση πλήρους οδοντοστοιχίας. Αν έχουν απομείνει λίγα δόντια στο φραγμό, και αυτά δεν είναι αρκετά ισχυρά για να υποστηρίξουν μια μερική οδοντοστοιχία, η μόνη εναλλακτική λύση είναι μια ολική οδοντοστοιχία. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνει εξαγωγή των υπαρχόντων δοντιών, ακόμη και αν αυτά είναι σχετικά υγιή.

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΣΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΜΑΣ
    
Όταν οι φρονιμίτες βρίσκουν επαρκή χώρο, ανατέλλουν φυσιολογικά βοηθώντας μας στην μάσηση. Είναι φυσιολογική μια ενόχληση όταν εμφανίζονται, όταν πονάνε, όμως, είναι απαραίτητη η επίσκεψη στον οδοντίατρο.

Χώρος ανατολής
Οι φρονιμίτες ή, πιο σωστά, σωφρονιστήρες οδηγούν σε προβλήματα αν δεν υπάρχει αρκετός χώρος στην επιφάνεια ή όταν ανατέλλουν σε λάθος θέση. Σε αυτήν την περίπτωση μένουν έγκλειστοι ή ημιέγκλειστοι μέσα στα ούλα ή στην γνάθο. 

Κατά την διάρκεια της ανατολής των φρονιμιτών, είναι χρήσιμο να ελέγξουμε τα παρακάτω στοιχεία:
  • Φρονιμίτες που δεν έχουν οριζόντια θέση ευνοούν την κατακράτηση τροφής. Αυτό επιτρέπει στα βακτήρια που προκαλούν τερηδόνα να πολλαπλασιαστούν.
  • Φρονιμίτες με που δεν έχουν ανατείλει σωστά εμποδίζουν τον μεσοδόντιο καθαρισμό.
  • Ημιέγκλειστοι φρονιμίτες δημιουργούν χώρο ώστε τα βακτήρια να εισχωρήσουν κάτω από τα ούλα και να προκαλέσουν μόλυνση -περιστεφανίτιδα. Στην περιοχή εμφανίζεται πόνος, ερυθρότητα, οίδημα και υπάρχει δυσκολία στην διάνοιξη του στόματος. 
  • Φρονιμίτες που δεν έχουν επαρκή χώρο για να ανατείλουν θεωρούνται υπεύθυνοι για τον συνωστισμό των μπροστινών δοντιών και την εμφάνιση τερηδόνας στα γειτονικά δόντια.
  • Έγκλειστοι φρονιμίτες μπορεί να αναπτύξουν κύστη στην παρακείμενη περιοχή, η οποία, μπορεί να προκαλέσει βλάβες στις ρίζες των γειτονικών δοντιών ή στο οστό που τα περιβάλλει.

Ενδείξεις εξαγωγής των σωφρονιστήρων

Κάθε περίπτωση είναι μοναδική αλλά, γενικά, οι σωφρονιστήρες αφαιρούνται όταν συντρέχουν οι παρακάτω λόγοι:
  • Πόνος
  • Μόλυνση
  • Κύστες
  • Όγκοι
  • Βλάβες στα διπλανά δόντια
  • Τερηδόνα (όταν είναι αδύνατο να κάνουμε σφράγισμα)
  • Ορθοδοντική θεραπεία (προληπτικά, εφόσον κριθεί απαραίτητο)
Πριν την εξαγωγή, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε μία πανοραμική ακτινογραφία για να καταρτιστεί το σχέδιο θεραπείας.

Οι φρονιμίτες που παραμένουν στο στόμα πρέπει να εξετάζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να γίνεται έγκαιρη διάγνωση των πιθανών μελλοντικών προβλημάτων.